Uw advocaat voor de toepassing van
Europese erfrechtverklaringen in heel Duitsland
Ik kan je helpen als je een Europese erfrechtverklaring nodig hebt.
Welkom bij uw expert voor
Europese erfrechtverklaringen
Welkom op onze website!
De Europese erfrechtverklaring werd gecreëerd toen de Europese Erfrechtverordening op 15 augustus 2015 van kracht werd en is sindsdien HET instrument voor een betere afhandeling van grensoverschrijdende nalatenschappen binnen de EU (met uitzondering van Denemarken en Ierland).
Terwijl sommige exoten, zoals ikzelf, reikhalzend uitkeken naar de inwerkingtreding van de verordening en zich van tevoren al hadden verdiept in de fijne kneepjes ervan, de kansen onderkenden en uitkeken naar de uitdagingen, weten veel rechtbanken, notarissen en collega-advocaten nog steeds niet dat zoiets bestaat, laat staan dat ze weten hoe en wanneer het moet en kan worden toegepast.
Dat is jammer, maar kan ook te maken hebben met populistische EU-scepsis, angst voor nieuwe dingen en de aanname dat je vreemde talen moet kunnen spreken. Maar natuurlijk hoef je geen “vreemde” taal te spreken, je hoeft alleen maar een paar juridische termen te begrijpen (“erflater”, “nalatenschap”, “erfenis”, etc.).
En je moet weten hoe je de uitdaging van het werkelijk onuitsprekelijke aanvraagformulier onder de knie krijgt (bij voorkeur door het in de prullenbak te gooien).
Maar voordat je er als leek mee omgaat en advocaten raadpleegt die leken zijn op dit gebied, moet je iemand raadplegen die er echt verstand van heeft.
Neem vandaag nog contact met mij op!
Profiteer van mijn expertise en bespaar jezelf onnodige stress en moeite. Vul het contactformulier in of bel me direct om je situatie te bespreken. Samen zullen we de beste manier vinden om je Europese erfrechtverklaring te verkrijgen en correct te gebruiken.
Hoe verkrijg je een Europese erfrechtverklaring?
De procedure voor het verkrijgen van een Europese erfrechtverklaring in Duitsland
De procedure voor het aanvragen van een Europese erfrechtverklaring (ECS) in Duitsland is als volgt:
1. bevoegdheid en aanvraag
- De erfrechtbank van de laatste gewone verblijfplaats van de overledene in Duitsland is over het algemeen verantwoordelijk voor de afgifte van een Europese erfrechtverklaring.
- De aanvraag kan worden ingediend door de erfgenamen, executeurs of beheerders van de nalatenschap. Er moet een speciaal formulier worden ingevuld met alle relevante informatie, waaronder
- Identiteit van de overledene (naam, geboortedatum, laatste gewone verblijfplaats),
- Identiteit van de erfgenamen en hun aandelen,
- Details van de uitvoering van het testament, indien van toepassing.
2. ondersteunende documenten en bewijsstukken
- Naast de aanvraag moeten tal van bewijsstukken worden bijgevoegd, zoals
- Overlijdensakte van de overledene,
- testamenten of erfeniscontracten
- verklaringen van erfrecht of andere gerechtelijke beslissingen met betrekking tot de nalatenschap.
- In bepaalde gevallen kunnen ook andere documenten vereist zijn, zoals geboorte- en huwelijksakten van de erfgenamen.
3. onderzoek door de erfrechtbank
- De erfrechtbank onderzoekt de aanvraag en de ingediende documenten. Zij bepaalt of de informatie correct is en of het Europese erfrecht van toepassing is overeenkomstig de EU-erfgenamenverordening (Verordening (EU) nr. 650/2012).
- De autoriteit kan om aanvullende documenten of informatie vragen als er onduidelijkheden zijn en kan ook contact opnemen met de betrokken partijen voor verduidelijking.
4 Afgifte van de Europese erfrechtverklaring
- Als aan alle eisen is voldaan, wordt de Europese erfrechtverklaring afgegeven. Deze bevat belangrijke informatie zoals
- de namen van de erfgenamen en hun erfdelen,
- de bevoegdheden van de executeur of beheerder van de nalatenschap,
- de verdeling van de nalatenschap, indien van toepassing.
- De verklaring van erfrecht is geldig in alle EU-lidstaten (behalve Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk).
5 Geldigheid en gebruik
- De Europese erfrechtverklaring is over het algemeen zes maanden geldig, maar kan worden verlengd.
- Het wordt gebruikt door erfgenamen en beheerders van nalatenschappen als bewijs van hun rechten en plichten in verband met de nalatenschap en vergemakkelijkt grensoverschrijdende erfrechtprocedures, zoals de overdracht van onroerend goed of het afsluiten van rekeningen in andere EU-lidstaten.
6. Kosten
- De kosten van de procedure zijn afhankelijk van de omvang van de nalatenschap en de complexiteit van de zaak. De vergoeding wordt meestal geregeld door de Duitse wet inzake gerechtskosten en notariskosten (GNotKG).
Een Europese erfrechtverklaring vereenvoudigt dus aanzienlijk de afhandeling van nalatenschappen met een internationale dimensie binnen de EU en dient als een vereenvoudigde procedure om het erfrecht te bewijzen.
Wat kost het om een advocaat een ENZ te laten aanvragen?
De conventionele manier om een ENZ te verkrijgen is via een notaris, die met name de beëdigde verklaring notarieel bekrachtigt en het verzoek indient bij de rechtbank.
In mijn praktijk komt het echter vaak voor dat rechtzoekenden geen notariskantoor vinden dat deze taak kan uitvoeren. Dit is vooral het geval in kleinere plaatsen die ver van de grens liggen.
Het is ook mogelijk dat de zaak wat “lastig” is, zodat er contact moet worden opgenomen met het notariskantoor.
Om ervoor te zorgen dat je mij geen onnodig hoog honorarium betaalt bovenop het honorarium voor het notariskantoor en de rechtbank - als beide betrokken zijn en niet alleen de rechtbank - bied ik je graag een redelijk vast tarief aan dat de inspanning van mijn kant en het voordeel voor jou weerspiegelt.
Een belangrijke vraag voor het verkrijgen van een Europese erfrechtverklaring: wat is de gewone verblijfplaats?
Sinds de inwerkingtreding van de Europese erfrechtverordening is de “gewone verblijfplaats” van de overledene het enige beslissende criterium om te bepalen welk erfrecht van toepassing is op de desbetreffende nalatenschap. Het is niet langer - zoals vroeger binnen de EU het geval was en nu nog steeds in veel landen buiten de EU (en mogelijk ook Denemarken en Ierland) - de nationaliteit.
Er geldt alleen iets anders als er in het testament een zogenaamde “rechtskeuze” is gemaakt, d.w.z. dat de erflater in het testament heeft geschreven: “Op mijn overlijden is het Duitse recht van toepassing”. In dat geval zou het Duitse recht ook van toepassing zijn als de overledene zijn gewone verblijfplaats in Oostenrijk had. Een dergelijke rechtskeuze is echter alleen mogelijk ten gunste van het recht waartoe de erflater behoort. De Duitser kan dus de toepassing van het Duitse recht bevelen, maar bijvoorbeeld niet van het Italiaanse recht.
Anders is alleen de gewone verblijfplaats van de overledene vóór het overlijden relevant. En deze gewone verblijfplaats is bepalend voor de hele nalatenschap, hoe verspreid die ook is binnen de EU. Dit geldt ook voor onroerend goed in een andere lidstaat.
Maar wat is de “gewone verblijfplaats”?
De gewone verblijfplaats in de zin van de EU-opvolgingsverordening is de plaats waar iemand op het moment van overlijden het centrum van zijn leven had. Dit hangt af van de feitelijke leefomstandigheden, niet alleen van een formele verklaring of wettelijke woonplaats. Ik vraag cliënten altijd: Waar was de overledene “thuis”? Als hij of zij op vakantie was en toen tegen familieleden zei: “Morgen ga ik naar huis! Welke plaats was dat? Dat was waarschijnlijk de gebruikelijke verblijfplaats.
Maar laten we de vraag systematischer benaderen:
Om de gewone verblijfplaats te bepalen, wordt rekening gehouden met verschillende factoren, waaronder:
- Duur en regelmaat van het verblijf: Hoe lang en onafgebroken heeft de persoon op die plaats gewoond?
- Leefomstandigheden: Waar lag het zwaartepunt van persoonlijke, familiale en professionele relaties?
- Integratie: In welke mate was de persoon geïntegreerd in de sociale en culturele omgeving van deze plaats?
- Intentie om het verblijf voort te zetten: Zijn er aanwijzingen dat de persoon van plan was om permanent te blijven?
Verschillende aspecten zijn dus erg belangrijk:
De “gewone verblijfplaats” is een kwalitatief concept, geen kwantitatief! Het aantal dagen in een jaar wordt niet geteld, maar er wordt gekeken naar de kwaliteit van het verblijf op de plaats. Wat was zijn/haar “thuis”? Wilde hij/zij daar blijven? Het Europese Hof van Justitie spreekt hier van de “animus manendi”, de “wil om te blijven”.
Formele aspecten, zoals de vraag waar men ingeschreven stond, waar het pensioen vandaan kwam, waar belastingen werden betaald, kunnen indicatoren zijn. Maar niets meer.
In mijn praktijk met ongeveer 150 zaken over de toepassing van de term “gewone verblijfplaats”, heb ik slechts één keer de vraag waar dit was niet naar mijn eigen overtuiging kunnen ophelderen. Dat had echter te maken met het feit dat de cliënt - zoon van de erflater - aan de andere kant van de wereld woonde en slechts sporadisch contact had met zijn vader. Het ontbrak ons dus gewoon aan feitenkennis. Dan is het natuurlijk moeilijk om te werken. In dit geval moesten we kiezen tussen Oostenrijk (onze visie) en Hongarije (de visie van de weduwe). Dit was belangrijk omdat de zoon onterfd was en nu een geschil had over het verplichte deel. In Oostenrijk is dit de helft van het wettelijk erfdeel, in Hongarije slechts een derde. Gelukkig voor de zoon konden we met de tegenpartij een forfaitair bedrag afspreken, zodat deze kwestie van gewone verblijfplaats niet hoefde te worden beslecht. Alle betrokkenen hebben zich hier zeer correct gedragen, iets waar je helaas niet altijd op kunt vertrouwen.
U moet ons de feiten voor de beslissing over de gewone verblijfplaats geven. Wij zullen die dan analyseren en aan de rechtbank voorleggen.
Ik hoop dat ik u een beetje heb kunnen helpen bij uw overwegingen!
Uw vragen
Onze antwoorden
Hier kunt u terugkeren naar de startpagina, waar u alle rechtsgebieden, talen, contactformulieren en veelgestelde vragen kunt vinden.
Informatie
Hier vindt u de informatie die wij u willen geven, zodat u zich kunt informeren over uw rechten. Mocht u iets niet kunnen vinden wat hier thuishoort, neem dan alstublieft contact met ons op. Wij hebben veel zorg besteed aan het verstrekken van informatie op elke afzonderlijke pagina, zodat u niet lang hoeft te zoeken.
Wir benötigen Ihre Zustimmung zum Laden der Übersetzungen
Wir nutzen einen Drittanbieter-Service, um den Inhalt der Website zu übersetzen, der möglicherweise Daten über Ihre Aktivitäten sammelt. Bitte überprüfen Sie die Details in der Datenschutzerklärung und akzeptieren Sie den Dienst, um die Übersetzungen zu sehen.